Biuro Naukowo-Techniczne SIGMA |
Badanie integralności filtrów HEPA i ULPA
Cena regularna:
Cena regularna:
towar niedostępny
Szczegółowy opis
WALIDACJA FILTRÓW HEPA/ULPA
- Badanie szczelności mocowania filtrów HEPA/ULPA,
badanie integralności filtrów HEPA/ULPA
Wykonujemy badania szczelności osadzenia oraz integralności filtrów HEPA/ULPA (tzw. walidacji filtrów HEPA/ ULPA) stosowanych w filtracji powietrza na potrzeby pomieszczeń czystych i urządzeń odgradzających typu komory laminarne, izolatory, glovebox’y i inne. Badanie wykonuje się u użytkownika filtra (w docelowym miejscu stosowania filtra HEPA/ULPA) w celu potwierdzenia, że filtr został szczelnie zamontowany w obudowie oraz nie posiada uszkodzeń i przecieków. Badanie szczelności i integralności filtra HEPA/ULPA pozwala na wykrycie przecieku niedostatecznie oczyszczonego powietrza, które może być wynikiem:
- braku szczelności połączenia pomiędzy filtrem końcowym a nawiewnikiem (spowodowanego np. nierównomiernym dociskiem filtra do obudowy nawiewnika, uszkodzeniem lub zużyciem uszczelki),
- uszkodzenia filtra podczas jego transportu lub montażu,
- niewłaściwego montażu filtra,
- zbyt długiego użytkowania filtra.
Test integralności filtrów nie jest stosowany w celu określenia wydajności/skuteczności "samego filtra", gdyż badania takie są wykonywane i potwierdzane stosownym certyfikatem przez wytwórcę filtra (zgodnie z normami serii PN-EN ISO 29463, dawniej EN 1822). Badanie integralności filtrów HEPA / ULPA wykonuje się podczas:
- odbioru nowych pomieszczeń i stref czystych,
- po wymianie filtrów HEPA / ULPA,
- jako sprawdzenie okresowe dla działających filtrów (np. w nawiewach laminarnych w laboratoriach lub pomieszczeniach szpitalnych klasy S1 co 12 miesięcy)
Badanie integralności filtrów HEPA/ULPA wykonujemy zgodnie z normą PN-EN ISO 14644-3 Pomieszczenia czyste i związane z nimi środowiska kontrolowane – Część 3 Metody badań, pkt B7, oraz z uwzględnieniem wytycznych ujętych w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania (GMP) z dnia 18 marca 2019. Pomiar polega na wprowadzeniu przed badany filtr HEPA / ULPA aerozolu testowego, pomiarze ilości cząstek przed filtrem, a następnie pomiarze ilości cząstek za filtrem podczas skanowania powierzchni ramy filtra, przestrzeni pomiędzy ramą a ścianami mocowania filtra, okolicy uszczelki oraz całej powierzchni filtra za pomocą elektronicznej sondy podłączonej do licznika cząstek o wysokiej dokładności. Podczas badania integralności filtra zostaje określona procentowa wartość przecieku w stosunku do ilości cząstek wprowadzonych przed filtr, dla cząstek o rozmiarze 0,3 µm i większym (MPPS ang. Most Penetrating Particle Size dla filtrów HEPA; wielkość zalecana przez ISO 14644-3 dla filtrów o skuteczności >99,95%) lub opcjonalnie większych niż 0,1 µm w przypadku filtrów ULPA.
Raport z przeprowadzonych testów szczelności i integralności filtrów zawiera: opracowane statystycznie wyniki pomiarów; wartość zmierzonego stężenia aerozolu przed filtrem i czas pomiaru tego stężenia, rozkład w czasie stężenia aerozolu przed filtrem; identyfikację i specyfikację filtra; wskazanie zastosowanej metody pomiarowej. Raport zawiera również jednoznaczne stwierdzenie dotyczące wyniku testu: „Badanie szczelności mocowania i integralności filtra zakończone wynikiem pozytywnym” (brak stwierdzonego przecieku) lub „Badanie szczelności mocowania i integralności filtra zakończone wynikiem negatywnym” (stwierdzono przeciek).
Nazwa badania: Badanie szczelności mocowania filtrów HEPA/ULPA, pomiar integralności filtrów HEPA/ULPA
Badany parametr: Wartość przecieku przez filtr cząstek o rozmiarze większym niż 0,3 µm (MPPS =0,3 µm dla filtrów HEPA; MPPS - ang. Most Penetrating Particle Size) lub opcjonalnie 0,1 µm dla filtrów ULPA (MPPS =0,12 µm dla filtrów ULPA)
Obiekt badań: Filtr HEPA lub filtr ULPA
Możliwość wykrycia przecieku: Cząstki ≥0,3µm: od 0,01% (przy standardowej prędkości skanowania) lub od 0,001% (przy zredukowanej prędkości skanowania); cząstki ≥0,1µm: od 0,01% (przy zredukowanej prędkości skanowania).
Cel badań: Weryfikacja poprawności montażu filtra oraz braku uszkodzeń i przecieków przez filtr
Metoda badań: Norma PN-EN ISO 14644-3:2019, punkt B.7
Urządzenia pomiarowe: Generator aerozolu testowego, dilluter 1:100, laserowy licznik cząstek o zdolności pomiarów cząstek o rozmiarze od 0,3 µm (lub 0,1 µm) wyposażony w elektroniczną sondę do skanowania filtrów
Kalibracja licznika cząstek: Zgodnie z ISO 21501-4:2018 Determination of particel size distribution – Single Particle light interaction methods – Part 4: Light scattering airborne particle counter for clean spaces
Substancja będąca źródłem cząstek w aerozolu: DEHS (aerozol estru bis /2-etyloheksylu/ kwasu sebacynowego). Dodatkowo wykorzystywane materiały: Osłona z folii PCW
Obszar i godziny wykonywania pomiarów: Polska; poniedziałek - sobota; godz. 8.00 - 22.00
Metodyka badania integralności filtrów
Skuteczność filtrów HEPA i ULPA
Od dnia 31.10.2019 obowiązuje nowa edycja normy PN-EN 1822-1:2019 określająca zasady klasyfikacji oraz znakowania filtrów EPA, HEPA i ULPA. Poniższa tabela wskazuje minimalną oczekiwaną wartość skuteczności oraz wartość penetracji dla filtrów od klasy E10 do U17 w momencie ich zwolnienia do obrotu przez zakład produkcyjny. Ostateczna skuteczność filtracji w miejscu użytkowania zależy od dokładności/ szczelności montażu filtra oraz kondycji materiału filtracyjnego (brak uszkodzeń, zużycie) i jest potwierdzana poprzez badanie integralności filtrów zgodne z PN-EN ISO 14644-3:2019, punkt B.7.
1) Patrz PN-EN ISO 29463-4
2) Wartości miejscowe niższe niż określone w tabeli mogą być uzgodnione pomiędzy dostawcą i nabywcą
3) Filtry z grupy E nie mogą i nie powinny być testowane badaniem przecieku dla celów klasyfikacji
Tabela 1. Klasyfikacja filtrów powietrza wg normy PN EN 1822-1:2009
Kryteria akceptacji - „przeciek” dla zainstalowanych filtrów HEPA i ULPA
Norma PN-EN ISO 14644-3:2019 wskazuje, aby podczas badania integralności filtrów o skuteczności ≥99,995 % (filtry HEPA 14 i wyżej) za przeciek uznać penetrację na poziomie 0,01%, natomiast dla filtrów o skuteczności filtracji ≥99,95%, ale mniejszej niż 99,995% (m.in. filtry HEPA 13), przyjąć za „przeciek” wartość penetracji równą 0,1%. Pomiar integralności filtrów HEPA /EPA o skuteczności poniżej 99,95% może być wykonywany wg tej samej metodyki co opisana poniżej, przy czym zgodnie z zapisami normy, kryterium akceptacji powinno zostać uzgodnione w takim przypadku między użytkownikiem filtra a wykonującym pomiar - np. dla filtra E12, zależnie od obszaru zastosowania może być to 0,5-1,5%.
Istotnym elementem z punktu widzenia raportowania testów, jest również określenie „stanu” testowanego pomieszczenia lub instalacji. Testy integralności filtrów wykonuje się dla pomieszczeń, które są w stanie „po wybudowaniu” (pomieszczenie jest wykończone, wszystkie instalacje są wykonane, sprawne, nie ma zainstalowanego wyposażenia ani nie są obecni pracownicy) lub „w stanie spoczynku” (pomieszczenie jest wykończone, wszystkie instalacje są wykonane, sprawne i działają zgodnie z ustaleniami z użytkownikiem, zainstalowane jest wszelkie wyposażenie dodatkowe, nie są obecni pracownicy).
Pomiar integralności filtrów HEPA a rodzaj aerozolu testowego
W badaniach integralności najczęściej wykorzystywany jest obecnie sztucznie wygenerowany aerozol DEHS (ester bis /2-etyloheksyl/ kwasu sebacynowego). Odchodzi się od stosowania innych aerozoli (olejowych) ze względu na większe zanieczyszczanie przez nie testowanych powierzchni. Norma PN-EN ISO 14644-3:2019 wskazuje na możliwość zastosowania również mikro-kulek lateksowych PSL (ang. Polistyren latex) lub aerozolu powietrza atmosferycznego w przypadku testów wykluczających zastosowanie sztucznych aerozoli. Podczas badania integralności filtrów o skuteczności filtracji ≥99,95% zliczane są cząstki o rozmiarze większym lub równym 0,3µm. W przypadku filtrów ULPA, opcjonalnie możliwe jest wykonanie testu przy zliczaniu cząstek o rozmiarze większym lub równym 0,1 µm.
Poniżej zamieszczone są informacje na temat typowych aerozoli stosowanych do testowania filtrów HEPA:
- Di-2-ethyl hexyl sebacate (DEHS) – najczęściej stosowany
- Poly-alpha olefin oil (PAO) np. Emery 3004, Emery/Durasyn 164 – popularny w naukach przyrodniczych i branży farmaceutycznej
- Dioctyl sebacate (DOS)
- Dioctyl (2-ethyl hehyl) phtalate (DOP)
- Refined mineral oil
- Paraffin oil
- Poly-styrene latex spheres (PSL) – popularny w produkcji elementów mikroelektronicznych
- Shell Ondina EL – popularny w branży spożywczej
- Total Finaveston A80B
Warunki wstępne do wykonania testu integralności filtra
Przed wykonaniem badania integralności powinno się najpierw:
- Przeprowadzić badanie prędkości powietrza pod filtrem HEPA/ULPA (szczególnie w instalacjach o jednokierunkowym przepływie powietrza np. w komorze laminarnej)
- W przypadku instalacji pracujących przy różnych prędkościach przepływu powietrza: ustalić przy jakiej maksymalnej prędkości powietrza pracuje instalacja, tak aby to właśnie dla niej wykonać badanie integralności filtrów (zasada „najgorszego przypadku”).
Ustalanie wymaganego stężenia aerozolu przed filtrem
Zastosowanie licznika cząstek w badaniu integralności filtrów umożliwia pracę z niższymi stężeniami aerozolu testowego niż w przypadku zastosowania fotometru, co przekłada się na mniejsze zanieczyszczanie testowanego filtra i potencjalnie mniejsze zanieczyszczenie pomieszczenia czystego/ strefy czystej.
W celu określenia minimalnego stężenia aerozolu przed filtrem, konieczne jest najpierw ustalenie ilości cząstek (Na), których stwierdzenie w jednostce czasu t, będzie akceptowalne i nie stanowiło podstawy do stwierdzenia przecieku. Wartość Na stanowi dolny limit przedziału ufności dla mediany spodziewanej ilości cząstek pod filtrem (Np). Norma ISO 14644-3:2019 sugeruje wybranie wartości Na = 0 lub 1, chociaż możliwe jest również przyjęcie wyższych wartości, zwłaszcza w sytuacji gdy spodziewana jest obecność cząstek pod filtrem nie będących efektem przecieku przez filtr.
Zgodnie z powyższymi wzorami: Na = 2, gdy Np = 7,46; Na = 1, gdy Np = 5,83; Na = 0, gdy Np = 4;
Za optymalną wartość Na przyjmuje się często 1. Dzięki takiemu podejściu minimalizujemy ryzyko występowania zliczeń „fałszywie dodatnich”, które to powodują błędne wnioskowanie o potencjalnym występowaniu przecieku i co zgodnie z normą oznaczałoby konieczność kontynuowania badania na stacjonarnym stanowisku do oceny integralności filtra (konieczność wymontowania filtra z instalacji). W podejściu tym (Na = 1) stosowane są stężenia aerozolu przed filtrem o około 50% wyższe niż w przypadku zastosowania wartości Na = 0 (patrz tabela poniżej), co jednocześnie jest korzystne z perspektywy zwiększenia dokładności zliczania cząstek przez licznik. W przypadku testowania filtrów ULPA przy prędkości skanowania zredukowanej do 0,5 cm/s, optymalne jest zastosowanie wartości Na = 2, co wciąż pozwala na zliczenie 1 cząstki w ciągu 1 sekundy przy spełnionym kryterium akceptacji.
Czas t wyznaczany jest ze wzoru:
t = Dp / Sr
gdzie:
Dp – Szerokość sondy
Sr – Prędkość skanowania
Dla standardowej sondy o wymiarze równoległym do kierunku skanowania 1 cm i znormalizowanej prędkości skanowania 5 cm/s, czas t wynosi 0,2 sekundy, co oznacza, że w ciągu 1 sekundy zliczenie przez licznik 5 cząstek będzie akceptowalne. Dla sondy o wymiarze równoległym do kierunku skanowania 1 cm i znormalizowanej prędkości skanowania 0,5 cm/s, czas t wynosi 2 sekundy, co oznacza, że w ciągu 1 sekundy skanowania (np. filtra ULPA, przy założonym Na = 2) zliczenie przez licznik 1 cząstki będzie akceptowalne.
Minimalne stężenie cząstek przed filtrem wyznacza się na podstawie wzoru:
Cmin ≥ (Np x Sr) / (QVs x Dp x Pl)
gdzie,
Np – Mediana spodziewanej ilości cząstek pod filtrem (Np)
Sr – Prędkość skanowania w cm/s
QVs – Wydajność poboru prób w m3/s
Dp – Wymiar sondy równoległy do kierunku skanowania w cm
Pl – Maksymalny dopuszczalny przeciek w wartości względnej (nie %)
Poniża tabela przedstawia minimalne stężenie aerozolu jakie należy zapewnić przed filtrem w trakcie badania integralności filtra dla wybranych, najczęściej spotykanych warunków testowych.
Tabela 2. Minimalne wymagane stężenie aerozolu przed filtrem dla przykładowych warunków testowych: prędkość skanowania 5 cm/s; wydajność poboru próbki przez licznik cząstek 28,3 l/min (0,000472 m3/s); wymiar sondy równoległy do kierunku skanowania filtra 1 cm.
Zmniejszając prędkość skanowania możliwe jest zmniejszenie wymaganego stężenia cząstek przed filtrem. Może być to korzystne w szczególności podczas testowania filtrów ULPA (zmniejszenie obciążenia filtrów oraz wrażliwych liczników cząstek wykorzystywanych do ich testowania). Przykładowo, zmniejszając prędkość skanowania 5 cm/s do 0,5 cm/s (przy akceptowalnym przecieku 0,01% i zwiększonej wartości Na do 2), minimalne wymagane stężenie cząstek przed filtrem będzie wynosiło 2.237.649 cząstek / cf.
Miejsce wprowadzania aerozolu oraz stabilność stężenia aerozolu przed filtrem
W celu wprowadzenia aerozolu testowego do instalacji, generator aerozolu umieszcza się w centrali klimatyzacyjnej lub podłącza przewód z wyprodukowanym aerozolem do kanału nawiewowego w odległości co najmniej 15 do 20 średnic przewodu od testowanego filtra (zapewnienie jednorodności stężenia aerozolu przed testowanym filtrem). Gdy dany układ badany jest pod kątem integralności filtrów po raz pierwszy, dobrą praktyką jest również zbadanie (zwalidowanie) jednorodności/homogeniczności aerozolu przed filtrem w celu potwierdzenia dostatecznie dobrego mieszania z powietrzem aerozolu podawanego w danym punkcie. W celu wprowadzenia aerozolu testowego do układu wymagany jest otwór o średnicy 10mm lub króciec o średnicy zewnętrznej 7mm. W celu wykonania pomiaru stężenia aerozolu przed filtrem wymagany jest w instalacji otwór o średnicy 13mm lub króciec o średnicy zewnętrznej 10mm.
Badanie stężenia aerozolu przed filtrem weryfikuje się minimum przed oraz po wykonaniu procedury skanowania uszczelki/ ramy/ filtra. Jeśli pomiar stężenia cząstek przed filtrem nie będzie odbywał się w sposób ciągły, przed rozpoczęciem skanowania pomiar stężenia przed filtrem wykonuje się zazwyczaj trzykrotnie. Norma ISO 14644-3 podaje, że zmiana (w czasie) stężenia aerozolu nie powinna przekraczać ± 15% w stosunku do średniej wartości zmierzonego stężenia. W przypadku znacznych powierzchni filtrów i wydłużonego skanowania, dobrą praktyką jest okresowe weryfikowanie stężenia aerozolu przed filtrem również w trakcie samego skanowania lub wręcz prowadzenie ciągłego monitoringu stężenia cząstek za pomocą drugiego skalibrowanego licznika cząstek. W zależności od ustaleń z Klientem, Biuro Naukowo-Techniczne SIGMA jest gotowe dostarczyć dowód utrzymania odpowiedniego stężenia aerozolu przed filtrem w trakcie całej procedury skanowania filtra. Wahające się stężenie aerozolu testowego (czy to w czasie, czy przestrzeni) może spowodować nieprawidłowe działanie filtra lub błędny wynik testu.
Przewaga metody wykorzystującej laserowy licznik cząstek nad metodą z użyciem fotometru
Wykorzystanie licznika cząstek pozwala na zminimalizowanie zanieczyszczenia filtrów podczas testu, gdyż w metodyce tej stosowane są znacznie niższe stężenia aerozolu testowego. W przypadku stosowania fotometru, stężenie aerozolu metodzie powinno mieścić się w zakresie od 1 mg/m3 do 100 mg/m3 powietrza. Praca przy stężeniu niższym niż 20 mg / m3 zmniejsza czułość metody, natomiast przy wartościach powyżej 80 mg / m3 powoduje istotne zabrudzenie filtra i ryzyko występowania stwierdzenia „fałszywie dodatnich” odczytów. Przy wyborze metody fotometrycznej należy więc zdecydowanie pracować przy najniższych zalecanych stężeniach aerozolu, co nie jest aż tak istotne w przypadku wykorzystania licznika cząstek. Biuro Naukowo-Techniczne SIGMA wykorzystuje w procedurze testowej wyłącznie metodę opartą o zliczanie cząstek.
Skanowanie uszczelki, ramy filtra i powierzchni filtra HEPA / ULPA
Sonda do skanowania
Wielkość powierzchni sondy skanującej i ustalona wydajność poboru próbki zapewniają, że prędkość powietrza wpływającego do sondy jest równa prędkości powietrza wypływającego ze skanowanego filtra z odchyleniem nie większym niż 20%. Stosowana przez nas prostokątna sonda posiada standardowe wymiary określone w normie PN-EN ISO 14644-3 tj: Wp = 8 cm (szerokość, wymiar sondy prostopadły do kierunku skanowania) oraz Dp = 1 cm (głębokość, wymiar sondy równoległy do kierunku skanowania). Dzięki wymiarom 8 cm x 1 cm, sonda umożliwia zgodny z normą pobór prób przy wydajności poboru próbki przez licznik cząstek 28,3 l/min (= 1 cf3/min = 472 cm3/s = 0,000472 m3/s). Dla prędkości przepływu powietrza pod/przed filtrem wyższych niż 1 m/s możliwe jest zastosowanie sondy o mniejszej wymiarach, przy czym prędkości powietrza powyżej 0,45 m/s +20% w zasadzie nie są stosowane w typowowych instalacjach doprowadzających wysokooczyszczone powietrze. Dla prędkości przepływu powietrza typowo występujących pod filtrami (0,45 m/s ±20%), zastosowanie sondy o mniejszej głębokości spowodowałoby krótszy czas przejścia sondy przez skanowany obszar i niewystarczającą dokładność wykrywania przecieku.
Strój osoby wykonującej pomiar i przygotowanie stanowiska pomiarowego
Osoba wykonująca badanie integralności filtrów HEPA musi być ubrana stosowanie do klasy czystości pomieszczenia, w którym odbywa się pomiar. Zazwyczaj konieczne jest stosowanie niepylącego kombinezonu i rękawic, maski na twarz (klasa powietrza ISO 6 lub mniej). W przypadku pomiarów wykonywanych w pomieszczeniach o wysokiej czystości, przyrządy pomiarowe i pomocnicze czyszczone są (i ewentualnie dezynfekowane) w śluzie przed wejściem do pomieszczenia, w którym znajdują się filtry. Folię PCW mocuje się szczelnie na zewnętrznej stronie ramy filtra w celu zbudowania „ścianki” zapobiegającej wciąganiu cząstek z pomieszczenia do testowanego obszaru - przestrzeni między obudową a filtrem lub pod samą powierzchnię filtra. Niedokładny montaż zabezpieczenia z folii lub też dotknięcie folii lub ramy filtra sondą w trakcie skanowania, może być źródłem pojawienia się znacznej ilości cząstek pod testowanym filtrem.
Metodyka i prędkość skanowania
Badania szczelności i integralności filtrów HEPA rozpoczyna się od skanowania w obszarze uszczelki filtra, przestrzeni między ramą a ścianami skrzynki mocowania filtra, dopiero później dokładnie skanuje się samą powierzchnię filtra. W ten sposób unikamy sytuacji, w której np. defekt uszczelki i przeciek cząstek w obrębie uszczelnienia przenika na powierzchnię filtra i powoduje błędne wskazanie źródła przecieku jako znajdującego się na powierzchni filtra.
Testowane powierzchnie skanuje się stosując lekko zachodzące na siebie „pasma” (po około 1 cm) przy prędkości nie przekraczającej maksymalną dopuszczalną obliczoną wartość. Sondę prowadzi się w odległości ok. 3 cm od testowanej powierzchni.
W przypadku testów integralności, gdzie budowa stosowanej sondy odpowiada zaleceniom ISO 14644-3 oraz w przypadkach gdzie możliwe jest osiągniecie minimalnego wymaganego stężenia cząstek aerozolu testowe przed filtrem, badane powierzchnie są skanowane przy prędkości nieprzekraczającej 5 cm/s (sonda prostokątna). W sytuacji gdy nie jest możliwe osiągnięcie wymaganego stężenia aerozolu przed filtrem, prędkość skanowania obliczona zostaje wg wzoru:
Sr = Cc x Pl x 0,000472 x (Dp / Np)
gdzie:
Sr – Prędkość skanowania
Cc – Ilość cząstek w m3 powietrza przed filtrem
Pl – Dopuszczalna maksymalna penetracja cząstek o rozmiarze 0,3 µm (np. 0,0001 dla H14)
Dp – Szerokość sondy
Np – Spodziewana mediana cząstek za filtrem, która oznacza przeciek
Przykładowo, dla 5-cio krotnie mniejszego stężenia aerozolu przed filtrem, prędkość skanowania będzie musiała zostać zredukowana do 1 cm/s, co znacząco wydłuży czas wykonania badania integralności filtra, utrudni utrzymanie jednorodności stężenia przed filtrem. Redukcja stężenia aerozolu i redukcja prędkości skanowania, spowoduje również skrócenie jednostkowego czasu (patrz powyżej), w którym powinny być zliczane cząstki przez licznik cząstek.
Stwierdzenie przecieku
Jeśli podczas skanowania zostaje wykryta większa liczba cząstek od dopuszczalnej, zatrzymuje się sondę w miejscu podejrzewanego przecieku. Miejsce to zostaje zidentyfikowane i poddane później powtórnemu badaniu na stacjonarnym stanowisku testowania filtrów (podejście zalecane przez normę ISO 14644-3:2019) lub od razu przyjęte jako posiadające przeciek i wymagające dalszych działań (naprawa lub wymiana filtra). W niektórych przypadkach konieczne jest wielokrotne, powolne przeskanowanie powierzchni, w celu dokładnego określenia pozycji przecieku (skanowanie na każdej osi, z użyciem sondy lub tylko samej rurki).
W przypadku kontynuowania badania integralności na stanowisku stacjonarnym, przeciek zostanie stwierdzony, gdy dla próbki pobranej w ciągu 10 sekund (Tr = 10 sekund - wartość zalecana przez normę) stwierdzona ilość cząstek będzie wyższe od limitu Nar obliczonego zgodnie z poniższymi wzorami:
gdzie,
Npr - Liczba cząstek pod filtrem w drugim etapie badania filtra, przy której stwierdza przeciek
Cc – Stężenie cząstek przed filtrem
Pl – Maksymalny dopuszczalny przeciek w wartości względnej (nie %)
QVs – Wydajność poboru prób w m3/s
Tr – Czas poboru próbki
gdzie,
Nar – Maksymalna dopuszczalna liczba cząstek w próbce pobranej w ciągu 10 sekund.
Tabela poniżej wskazuje maksymalne dopuszczalne ilości cząstek Nar dla dwóch scenariuszy badania filtra przyjętych w pierwszym etapie testu (Na = 0 i Na = 1):
Tabela 3. Warunki testowe: prędkość skanowania 5 cm/s; wydajność poboru próbki przez licznik cząstek 28,3 l/min; wymiar sondy równoległy do kierunku skanowania filtra 1 cm; czas Tr 10 sekund.
Naprawa przeciekającego filtra HEPA
W przypadku niewielkich przecieków filtra możliwe jest zastosowanie procedury wypełniania, przy czym zgodnie z IEST RP-CC034.2: "Naprawa przeciekającego filtra poprzez wypełnianie medium filtracyjnego nie powinna blokować więcej niż 3% powierzchni filtra, a żadna pojedyncza naprawa nie powinna przekraczać 1,5 cala (3,8 cm)". Po utwardzeniu wypełniacza, miejsce naprawy filtra powinno zostać poddane powtórnemu badaniu. W przypadku stwierdzenia większych uszkodzeń, filtr kwalifikuje się do wymiany na nowy.
W przypadku przecieków w obszarze mocowania filtra, czasami wystarczy dokręcie śrub mocujących filtr; nieraz konieczna jest wymiana uszczelki.
Cena wykonania badania integralności filtra HEPA / ULPA
Cena wykonania badań integralności uzależniona jest od: rodzaju badanych filtrów (HEPA/ULPA), ilości filtrów zlecanych do badania w ramach jednego zlecenia, lokalizacji pomiarów. Cena pomiarów zawiera się typowo w przedziale 2.400 - 5.400 PLN netto za wykonanie pomiarów dla grupy filtrów znajdujących się we wspólnej lokalizacji.
Zapraszamy do kontaktu celem indywidualnej wyceny badania oraz potwierdzenia warunków prowadzenia testu (email: info@bnt-sigma.pl; tel. 530 30 90 30).
Niższa cena przy zamówieniu jednego z PAKIETÓW BADAŃ
dedykowanych dla pomieszczeniach czystych
Firma BNT SIGMA wykonuje pomiary integralności filtrów HEPA/ULPA oraz inne typowe testy wykonywane dla pomieszczeń i stref czystych - pomiary ilości cząstek stałych w powietrzu w celu klasyfikacji pomieszczeń czystych, pomiary czasu regeneracji pomieszczeń, testy dymne, pomiary jednorodności prędkości przepływu laminarnego, pomiary ilości wymian powietrza, pomiary nadciśnienia w pomieszczeniach, weryfikacje szczelności instalacji itp.
UWAGA: Jeśli zamierzają Państwo zlecić wykonanie pomiarów dla większej liczby pomieszczeń, zapraszamy do kontaktu celem przygotowania dedykowanej oferty cenowej.
Pakiety badań kwalifikacyjnych oferowanych przez BNT SIGMA:
PAKIET BADAŃ: Kwalifikacja pomieszczeń czystych | |
PAKIET BADAŃ: Kwalifikacja komory laminarnej |
Składanie zamówień
Prosimy o wypełnienie formularza zamówienia na realizację usługi w górnej części strony - przycisk ZŁÓŻ ZAMÓWIENIE.